دسار

از ویکی‌واژه
دَس‌سار داشه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • بهاری

آوایش[ویرایش]

  • /دَسّار/

اسم مرکب[ویرایش]

دسار

  1. مترادف دستاس، آسیای‌دستی در زبان فارسی.
    دَسّارِ نَن چَک.
    با دستاس نرم کن.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ شمس