پرش به محتوا

آس آوردن

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌ لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /آس/آوردن/

مصدر فعل لازم

[ویرایش]

آس‌آوردن

  1. (گفتگو): خوش‌شانس بودن.
    آس آوردی که زود دوستت را پیدا کردی.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن