آشامان

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آشامان/

اسم مرکب[ویرایش]

آشامان

  1. بن مضارعِ آشاماندن.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن