آشخوری

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آش/خوری/

حاصل مصدر

آشخوری

1. خوردن آش.
2. ظرف آش خوری. ظرفی بزرگ‌ و گود که در آن آش یا سوپ می‌ریزند.
3. بشقاب گودی که معمولا یک نفر در آن، آش یا سوپ می‌خورَد.
4. نوعی قاشق گود که معمولا با آن، آشش یا سوپ میخورند.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن