آشغال‌خور
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /آشغال/خور/
صفت
[ویرایش]
آشغال‌خور
- (گفتگو): ویژگی آنکه خوراکی‌های نامطبوع یا خوراکی‌هایی از نوع تنقلات می‌خورد.
- (توهین‌آمیز): پست و فرومایه.
- نمی‌دانستم اینقدر آشغال خور شده‌ای، عجب پر رو و چشم سفیدی شده‌ای. «حاج‌سید‌جوادی»
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن