پرش به محتوا

آشلغی

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /آش/لُغی/

صفت نسبی

[ویرایش]

آشلغی

  1. (قدیمی): آشپز. آشلغ.
    نان سفره‌ای است که آشلغیان‌ سرای جهان به فرمان خداوند، ابر و باد و آتش و وسایل دیگر را پیش تو افکنند.‌«بهالدین‌خطیبی»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن
برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=آشلغی&oldid=870316»