آشنا
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- پهلوی
آوایش
[ویرایش]- /آشْنا/
صفت
[ویرایش]
آشنا
- خویش، فامیل، دوست، یار، شناخته، غیر از بیگانه.
- موافق، سازگار؛ کسی که از کاری اطلاع و آگاهی داشته باشد.
اسم
[ویرایش]آشِنا
- (قدیمی): شنا.
- ای عاشقان! ای عاشقان! امروز ماییم و شما/ افتاده در غرقابه‌ای تا خود که داند آشنا.«مولوی»
واژه‌های مشتق شده
[ویرایش]برگردان‌ها
[ویرایش]ترجمه‌ها
|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین