آشناه

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آشِناه/

اسم[ویرایش]

آشناه

  1. (قدیم): شنا. آشنا.
    بزرگان بر آتش نیابند راه/ به دریا گذر نیست بی آشناه «فردوسی»

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن