آشناکردن
ظاهر
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /آشنا/کردَن/
اسم مرکب
[ویرایش]آشناکردن
- شناساندن. وسیله شناخت و ارتباط کسی را با چیزی یا کسی فراهم کردن؛ عادت دادن، مأنوس کردن، خو گرفتن.
- ما سعی میکنیم خودمان را با همین زندگانی آشنا کنیم. «مسعود»
مصدر فعل متعدی
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن