آشوب‌طلبی

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

/آشوب/طلَبی/

اسم مرکب[ویرایش]

آشوب‌طلبی

  1. وضع و حالت آشوب‌طلب.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن