پرش به محتوا

آشکوخیدن

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /آشکوخیدَن/

اسم مرکب

[ویرایش]

آشکوخیدن

  1. سکندری رفتن، سکندری. لغزیدن.
    آشکوخد بر زمین هموار بر/ همچنان چون بر زمین دشوارتر «فرخی‌یزدی»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن