پرش به محتوا

آشیانه‌کردن

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]

/آشیانه/کردَن/

اسم مرکب

[ویرایش]

آشیانه‌کردن

  1. (قدیم): سکونت کردن، مسکن گزیدند.
    باغی که در آن آشیانه کردی/ منزلگه صیاد جان شکار است. «پروین‌اعتصامی»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن