آشپختن
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آش/پُختَن/
اسم مرکب[ویرایش]
آشپختن
- (گفتگو): تهیه نوعی خوراک از غلات که و حبوبات معمولا آش نامیده میشود.
مثل[ویرایش]
- برای کسی آش پختن کنایه از: کاری به زیان او انجام دادن، یا توطئه چیدن برای او.
- برای تنبیه و ادب کردن او تصمیمهایی گرفتن.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن