آش‌پیش‌پا

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آشِ/پیشِ/پا/

اسم مرکب

آش‌پیش‌پا

1. (مجاز): آشی که بخاطر خوشحالی از سالم برگشتن مسافر از سفر برای او می‌پزند.

مترادف‌ها

• آش پشت پا، آش چهلم، آش خوردن، آش در هم جوش، آش دندانی ، آش دهن سوز، آش بردن، آش شلم شوربا، آش شله قلم کار، آش کشک خاله، آش گل گیوه، آش همان آش، آش یک وجب روغن

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن