سفر

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• صفر

ریشه‌ لغت

• نیاهندوایرانی

اسم

سفر

1. کتاب، کتاب بزرگ.
2. هر یک از پنج کتاب اول عهد قدیم تورات.

   سفر ممکن است به دو بخش صف - عر به زبان معیار باستان قابل تجزیه باشد، و مفهوم از آن جالب است، صف شوهر یا صف برای شوهر. در دنیای پیش از میلاد سفر کردن مختص مردان بود و امکان بر نگشتن هم وجود داشت ضمنا مردان حتما بیش از یک زن داشتند، حالا باید تصور نمود مرد سفر عازم سفر است بدین ترتیب همسران وی با بچه‌های خویش خوشحال و مردد در حیاط یا در کوچه برای بدرقه صف بکشند، این صف کشیدن برای بدرقه شوهر «سفر» نامیده شده‌است.

زبان دیگر

• عربی

اسم

1. رفتن از جایی به جایی، حرکت.

واژه‌های وابسته

• مسافر، مسافرت

––––

منابع

• فرهنگ لغت معین