آغاجی
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- ترکی
آوایش
[ویرایش]- /آغاجِی/
صفت
[ویرایش]
آغاجی
- (دیوانی): پرده‌دار، آنکه بدون اجازه می‌توانست بر شاه وارد شود. آغاچی. آغاجه.
- در رفعت مُشبَع‌تر افتاد، و به وثاقِ آغاجی آمد. «بیهقی»
برگردان ها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغات معین