آغالان

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آغال/آن/

اسم مرکب[ویرایش]

آغالان

  1. (قدیم): بن مضارعِ آغالاندن، آغالانیدن.
    آغالان ممکن است در زبان معیار باستان به دو بخش آغال - آن قابل تجزیه باشد؛ و پسوند «آن» آغال را آغالان یا آغال‌ها مبدل می‌نماید.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس