آغل

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ویرانه یک آغُل باستانی

گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آغُل/

اسم[ویرایش]

آغل

  1. جایی برای نگهداری گوسفند و بِز و چارپایان دیگر در فضای آزاد و بدون سقف. محصور.[۱]
  2. جایی برای گوسفندان و گاوان در فضای آزاد، لانه مرغ خانگی. لانه زنبور.

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس
  1. آغل‌ها اغلب پناهگاهی بوده مورد استفاده دام‌ها در شب، جهت حفاظت از هجوم حیوانات درنده مانند گرگ یا خرس