آغ‌و‌داغ

فارسی

ریشه لغت

• ترکی

آوایش

• /آغُ/داغ/

صفت

آغ‌و‌داغ

1. (مجاز): آج‌و‌داغ.

   آغ و داغ در زبان بهاری به معنی سفید و داغ بوده که داغ در محاوره به دو معنی گرما یا کوه است.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس