آفتابه‌لگن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آفتابه/لَگَن/

اسم مرکب

آفتابه‌لگن

1. نوعی آفتابه با لگنی فلزی که برای شستن دست و دهان بعد از صرف غذا بکار می‌رفت.

   آفتابه لگن آورده میشد و صابون و حوله. «اسلامی‌ندوشن»

2. آفتابه لگن برای شستن دست و دهان قبل و بعد از غذا.

مترادف‌ها

• آفتابه، آفتابه‌دار، آفتابه‌دزد، آفتابه‌چی، آفتابه‌بردار، آفتابه‌پرکنی، آفتابه‌آب‌کن

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین