آفتاب‌چریدن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آفتاب/چَریدَن/

اسم مرکب

آفتاب‌چریدن

1. (گفتگو): بیکار بودن.

   دائم آفتاب می‌چرد و تو کار دیگران دخالت می‌کند.

مترادف‌ها

• آفتاب، آفتاب دادن، آفتاب پریدن، آفتاب گرفتن، آفتاب خوردن، آفتاب شدن، آفتاب سا، آفتاب اندا، آفتاب بالانس، آفتاب پرست، آفتاب به آفتاب، آفتاب پهن شدن، آفتاب بالا آمدن، آفتاب لب بام، آفتاب گز کردن

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن