آفتاب

از ویکی‌واژه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آفتاب بر دریاچه‌ی نمک

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آفتاب/
  • آیپا: /ɒːfˈt̪ʰɒːb/
  • ایرانی:

اسم[ویرایش]

آفتاب

  1. خورشید، شمس، روز؛ نور خورشید، شعاع نور.
    آفتاب از سر دیوار گذشتن: نزدیک شدن غروب.

زبان دیگر[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • ترکی
  1. گون، گونش.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین