آفتاب
پرش به ناوبری
پرش به جستجو

فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آفتاب/
- آیپا: /ɒːfˈt̪ʰɒːb/
ایرانی:
اسم[ویرایش]
آفتاب
- خورشید، شمس، روز؛ نور خورشید، شعاع نور.
- آفتاب از سر دیوار گذشتن: نزدیک شدن غروب.
زبان دیگر[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- ترکی
- گون، گونش.
––––
برگردانها[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین