آفت‌زدگی

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آفَت/زدِگی/

اسم مرکب

آفت‌زدگی

1. وضع و حالت آفت زده، زبان دیدگی، بلا، مصیبت.

   آفت زدگی و تباهی زندگی درونی من. «میرصادقی»

مترادف‌ها

• آفت، آفات، آفت زا، آفت زده، آفت کش، آفت گیر، آفت پذیر، آفت رسیده

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن