آفت‌کش
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /آفَت/کُش/
اسم مرکب
[ویرایش]
آفت‌کش
- (کشاورزی): ماده شیمیایی برای مبارزه با آفت‌های نباتی یا حیوانی که حشره‌کش‌ها، قارچ‌کش‌ها، و علف‌کش‌ها از انواع آن هستند.
- حوزه: [شیمی، کشاورزی-زراعت و اصلاح نباتات، مهندسی منابع طبیعی- محیط‌زیست و جنگل]: ماده‌ای که آفت‌های گیاهی و جانوری را از بین می‌برد.
مترادف‌ها
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن
«آفت‌کُش» هم‌ارزِ «pesticide»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر ششم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۸۵-۶