آلت

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • عربی

آوایش[ویرایش]

  • /آلَت/

اسم[ویرایش]

آلت

  1. ابزار، وسیله. سبب، مایه. عضو، اندام.
  2. زین و برگ اسب. جوشن جنگجو.
    همه مهر جویید و افسون کنید/ ز تن آلت جنگ بیرون کنید «فردوسی»
  3. اندام تناسلی زن یا مرد.

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس/ شاهنامه