اسب

فارسی

اسب

(جانوری)‎: پستانداری علف‌خوار، سم‌دار، و با یال و دُم بلند که برای سواری، بارکشی، یا مسابقه از آن استفاده می‌شود. اسپ، نوند، برذون، نونده، باره، بارگی، ریمن، بارگیر، شولک
(ورزش)‎: در شطرنج، مهره‌ای به شکل سر اسب که حرکتی به‌شکل «L» دارد و تنها مهره‌ای است که می‌تواند از روی مهره‌های دیگر بپرد.
(نجوم)‎: از صورت‌های فلکی نیمکرۀ شمالی.

ترجمه
آلمانی: Pferd ^de کردی:الگو:Hesp ارمنی: ձի ^hy اسپانیایی: caballo ^es اسلواکیایی: kôň ^sk انگلیسی: horse ^en ایتالیایی: cavallo ^it پرتغالی: cavalo ^pt تاجیکی: асп ^tg، асб ^tg ترکی آذربایجانی: at ^az ترکی استانبولی: at ^tr چکی: kůň ^cs روسی: лошадь ^ru، конь ^ru عبری: ^he סוּס (sus) فرانسوی: cheval ^fr هلندی: paard ^nl یونانی: άλογο ^el، ίππος ^el