آلوده‌دامانی
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /آلوده/دامانی/
حاصل مصدر
[ویرایش]
آلوده‌دامانی
- (قدیم): آلوده دامان بودن، آلوده دامن.
- زن سبک‌ساری نبیند تا گران‌سنگ است و پاک/ پاک را آسیبی از آلوده دامانی نبود. «پروین‌اعتصامی»
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن