پرش به محتوا

آماجگه

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /آماج/گهَ/

آیم مرکب

[ویرایش]

آماج‌گه

  1. (شاعرانه): آماجگاه.
    تُرکی که شکار لَنگ اویم/ آماج گه خدنگ اویم «نظامی‌گنجوی»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن