آماس

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آماس/

اسم

آماس

1. (پزشکی): تورمی که بر اثر واکنش دفاع موضعیِ بدن در مقابل عامل بیماری‌زا پدید می‌آید و با درد، گرمی، قرمزی، و اختلال کارکرد عضو‌ درگیر مشخص میشود. التهاب.
2. ورم، برآمدگی، آماده و آماز نیز گویند. چسبیدن پلاکت‌ها. آماز.

کهن واژه

1. آماس در زبان معیار باستان به دو کلمه آم - آس قابل تجزیه است؛ که مفهوم کلی از آن به معنی راه و رسمی به یادگار گذاشته شده توسط نوع زن بوده است.

واژه‌های مشتق شده

• آماس‌آوردن، آماس‌کردن، آماس‌گرفتن

---

برگردان‌ها

انگلیسی: inflammation swelling turgidity turgescence tumidity tumescence tumefaction poke edema dilation turgid turgescent tumid tumescent tumefactive swollen swell osteitis ophthalmia neuritis

intumesce inflammation huff dermatosis conjunctivitis bronchitis arthritis arteritis appendicitis tracheitis pleurisy otitis lymphadenitis ileitis housemaid's knee hepatitis gastritis encephalitis dermatitis colitis

antineuritic phlogistic pericarditis myocarditis meningitis mastitis laryngitis inflame excrescency encephalomyelitis arthritic acromastitis gingivitis bursitis rhachitis rachitis periostitis adhesion acanthoma

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس