آمرزیده
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آمُرزِیده/
صفت مفعولی[ویرایش]
آمرزیده
- ویژگی آنکه یا آنچه مورد عفو و بخشایش قرار گرفته است. مرحوم، شادروان.
- گناه ما آمرزیده است و ما پسران و دوستان الله‌ایم. »میبدی»
مترادف‌ها[ویرایش]
برگردان‌ها[ویرایش]
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین