آمرزیدن

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  • پهلوی

آوایش[ویرایش]

  • [آمر/زیدَن]

فعل[ویرایش]

آمرزیدن

  1. کنش بخشودن، عفو کردن توسط خدا.
    گناه آمرز رندان قدح خوار ..... به طاعت‌گیر پیران ریا کار «جامی»

مصدر متعدی[ویرایش]

  1. بخشیده شدن گناه توسط خداوند، غفران، آمرزش.

ریشه‌شناسی۲[ویرایش]

  1. هندواروپایی ماده ماضی āmurzid که جعلی است از ماده مضارع āmurz با پسوند جعلی ساز id در زبان پهلوی، از āmržd-a* به چم دلسوزی کردن،همساخته از پیشوند تاکید ā و ریشه mrž-d* به چم مهربان بودن در زبان ایرانی باستان، از ریشه mlğ / *mrğ* به چم زدودن و پاک کردن.


مترادف‌ها[ویرایش]


––––

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین