پرش به محتوا

آموختگار

از ویکی‌واژه

فارسی

ریشه لغت

فارسی

آوایش

/آموخت/گار/

صفت

آموخت‌گار

(قدیم): خو کرده، عادت کرده، آمخت‌گاری.
نگر به آموخت‌گارم نگیری و پس از این بازنیایی «محمدبن‌منور»

منابع

فرهنگ بزرگ سخن

برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=آموختگار&oldid=873730»