پرش به محتوا

آموزانیدن

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /آموزانیدَن/

مصدر فعل متعدی

[ویرایش]

آموزانیدن

  1. (قدیم): آموزانیدن بن مضارع فعل آموزان است. آموختن.
    بیاموزانید این گفتار را مر کودکان خود را. «ناصرخسرو»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن