آموزندگی

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آموزندِگی/

حاصل مصدر[ویرایش]

آموزندگی

  1. آموزنده بودن، حالت و چگونگی آموزنده.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن