آموزگار

فارسی

ریشه لغت

• پهلوی

آوایش

• /آموزْگار/

صفت

آموزگار

1. آنکه در دبستان (دوره ابتدایی) آموزش میدهد. تعلیم دهنده و راهنما. معلم.
2. اندرزگوی. پرونده. مربی. آموزاننده.

---

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• آلمانی: Lehrer ^de، Lehrerin ^de
• اسپانیایی: maestro ^es، maestra ^es، profesor ^es، profesora ^es
• اسلواکیایی: učiteľ ^sk
• انگلیسی: teacher ^en
• ایتالیایی: insegnante ^it، docente ^it، maestro ^it
• پرتغالی: professor ^pt، professora ^pt، docente ^pt
• تاجیکی: муаллим ^tg
• ترکی استانبولی: (کهنه)

öğretmen ^tr، muallim ^tr

• چکی: učitel ^cs
• روسی: учитель ^ru، учитель ^ru، учительница ^ru، преподаватель ^ru
• فرانسوی: professeur ^fr، instituteur ^fr
• هلندی: leraar ^nl، lerares ^nl، onderwijzer ^nl، onderwijzeres ^nl، docent ^nl، docente ^nl، leerkracht ^nl
• تاجیکی: oмӯзгор
• ایتالیایی: maestro
• insegnante
• انگلیسی: teacher, pedagogue, pedagog, instructor, tutoress, instructress, rhetorician, honorarium, fescue

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین
• Unipers: âmuzgâr