معلم
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عربی
آوایش[ویرایش]
- /مُعلّم/----/معلم (جمع معالم)
اسم[ویرایش]
معلم
- آنکه در دبستان، دبیرستان، دانشگاه یا آموزشگاه تدریس می‌کند. آموزنده، تعلیم دهنده، آگاه کننده، تعلیم یافته.
- مَعْلُمْ: در گویش گنابادی یعنی مشخص ، واضح ، روشن ، معلوم ، مُبَرهَن
ریشه شناسی۲[ویرایش]
صفت[ویرایش]
مُعلِم
- (قدیم): نشان‌دار، شناخته شده؛ علایم راهنمایی در کنار راه و جاده.
ریشه شناسی۳[ویرایش]
صفت[ویرایش]
مُعلَم
- (قدیم): نقش‌دار، منقش.
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن
- فرهنگ لغت معین