آمین‌کردن

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آمین/کردَن/

مصدر فعل لازم[ویرایش]

آمین‌کردن

  1. (قدیم): بر زبان آوردن آمین.
    دعا خواهم کفت، شما آمین کنید. «فخرمدبر»

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن