آنا

فارسی

ریشه لغت

• ایرانی

آوایش

• /آنا/

اسم

آنا

1. (آذری): به معنی مادر، کسی که تو را زاده است.
2. (بهاری):مترادف بگیر در زبان فارسی؛ زمانی صرف می‌گردد که آنچه در دست داری بخواهی بسپاری به دیگری.

قید

آناً

1. (عربی): مترادف فوراّ: آناً تغییر در رفتار و گفتارش پدید آمد. «مستوفی»

سنسکریت

1. واژه آنا از شاوراسنی پراکریت به ارث رسیده است𑀆𑀯𑁂 (āve) +‎ ـنا (-nā، پسوند کلامی)، که اولین عنصر آن از سانسکریت است.+‎ ـنا (-nā، پسوند کلامی)، که اولین عنصر آن از سنسکریت आप्  (ap، «رسیدن») است. شکل کامل آیا (āyā) ممکن است از سنسکریت आगत (ā́gata، «رسیده») مشتق شده باشد.

واژه‌های مشتق شده

• آنابانی‌نی، آنوبانی‌نی

---

برگردان‌ها

ترجمه
انگلیسی: presently forthwith improvise

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس