مادر

فارسی

آوایش

1. دَ

[madær]

ریشه

1. در فارسی میانه mātar در فارسی کهن mātā در زبان نیای هند و اروپایی méh₂tēr بوده است.

نام

1. زنی که دارای فرزند است؛ مام، والده، ام.

صفت

1. اصلی، اولیه، نخستین: صنایع مادر.
2. زمین، خاک. ؛ ~ ِ فولادزره کنایه از: زن پیر و چاق و مهیب و بدجنس.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• كردي: داییک–dayik
• آلمانی: Mutter ^de
• ارمنی: մայրիկ ^hy، մայր ^hy، (غیر رسمی)

մամա ^hy

• اسپانیایی: madre ^es
• اسلواکیایی: matka ^sk
• انگلیسی: mother ^en
• ایتالیایی: madre ^it
• مازندرانی: مار
• بختیاری: دا
• پرتغالی: mãe ^pt
• تاجیکی: модар ^tg
• ترکی استانبولی: anne ^tr
• چکی: matka ^cs
• روسی: мама ^ru، мать ^ru (محاوره‌ای)
• سمنانی: مار
• عبری: ^he אם (em)
• عربی: ^ar أم
• فرانسوی: mère ^fr
• لکی: دالکه
• هلندی: moeder ^nl
• یونانی: μητέρα ^el، (محاوره‌ای)

μάνα ^el

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ مادر دارد