مادر

فارسی

آوایش

1. دَ

[madær]

ریشه

1. در فارسی میانه mātar در فارسی کهن mātā در زبان نیای هند و اروپایی méh₂tēr بوده است.

نام

1. زنی که دارای فرزند است؛ مام، والده، ام.

صفت

1. اصلی، اولیه، نخستین: صنایع مادر.
2. زمین، خاک. ؛ ~ ِ فولادزره کنایه از: زن پیر و چاق و مهیب و بدجنس.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

    برگردان‌ها

كردي: داییک–dayik آلمانی: Mutter de ارمنی: մայրիկ hy، մայր hy، (غیر رسمی) մամա hy اسپانیایی: madre es اسلواکیایی: matka sk انگلیسی: mother en ایتالیایی: madre it مازندرانی: مار بختیاری: دا پرتغالی: mãe pt تاجیکی: модар tg ترکی استانبولی: anne tr چکی: matka cs روسی: мама ru، мать ru (محاوره‌ای) سمنانی: مار عبری: he אם (em) عربی: ar أم فرانسوی: mère fr لکی: دالکه هلندی: moeder nl یونانی: μητέρα el، (محاوره‌ای) μάνα el

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ مادر دارد