آنو
فارسی
[ویرایش]ریشه شناسی
[ویرایش]اکدی
آوایش
[ویرایش]- [آن/نو]
اسم
[ویرایش]آنو
- آنو پیشوند اصطلاح مرکب یا شبه جمله آنوبانی‌نی روی اسامی خدایان مأخوذ بوده‌است.
- اما راجع به تکرار تحریر آنو (an-nu) البته آن را باید نو خواند. یعنی: اندیشه‌نگاری آن (an) برای نام خدای آنو (an-nu)، باضافه تکمله صوتی نو (nu) این نام به معنی آنو که ما را آفرید می‌باشد.
منابع
[ویرایش]- تاریخ ماد: ISBN 964-445-106-6
––––
برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||