آهنگی

فارسی

آهنگی

منسوب به آهنگ.
(قدیم): حمله کننده. جنگی، جنگجو.
ای حمزهٔ آهنگی وی رستم هر جنگی/ گر تیغ و سپر خواهی، نّک تیغ و سپر، باری. مولوی»

ترجمه
انگلیسی: tonic unison synchrony monotony harmony cooridnation consonance conconancy concert concent cadence tone dialing		euphony discordance disconformity disaccord untune disconcert syntax atonal toneme diatonic tone language