پرش به محتوا

آوا

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /آوا/

اسم

[ویرایش]

آوا

  1. صدا، بانگ. صدایی که به آواز خوانده می‌شود یا از آلات موسیقی به گوش می‌رسد. آواز ملایم، آواز.
  2. (زبان‌شناسی): هر یک از واحد‌های تجزیه ناپذیر زبان که کنار یکدیگر قرار میگیرند و گفتار را بوجود می‌آورند.

برگردان‌ها

[ویرایش]
ترجمه

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین