آوا
ظاهر
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /آوا/
اسم
[ویرایش]آوا
- صدا، بانگ. صدایی که به آواز خوانده میشود یا از آلات موسیقی به گوش میرسد. آواز ملایم، آواز.
- (زبانشناسی): هر یک از واحدهای تجزیه ناپذیر زبان که کنار یکدیگر قرار میگیرند و گفتار را بوجود میآورند.
برگردانها
[ویرایش]ترجمه | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین