آوایی

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آوایی/

صفت نسبی

آوایی

1. (زبان‌شناسی): مربوط به آوا. پژوهش‌های آوایی.

---

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی: phonetic

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن

«آوایی» هم‌ارزِ «phonetic 2»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر دوم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۶۴-۷۵۳۱-۳۷-۰