آور
ظاهر
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /آوَر/
اسم
[ویرایش]آور
- آوردن. جزء پسین بعضی از کلمههای مرکّب، به معنی آورنده یا دارنده. دلاور، سودآور، نامآور، نانآور.
- (قدیم): باور، اعتقاد، یقین.
قید
[ویرایش]- براستی، بیگمان.
برگردانها
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین