آکل
فارسی
[ویرایش]گونه‌های دیگر نوشتاری
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- عربی
آوایش
[ویرایش]- /آکَل/
آکَل
- (قدیم): مخفف آقا کربلایی، عنوانی معمولا برای مردان مسن.
- آکل عباس، آکل حسین، و نیز کربلایی.
صفت
[ویرایش]آکِل
- خورنده.
- چونکه دست خود به دست او نهی/ پس ز دست آکلان بیرون جهی. «مولوی»
واژه‌های مشتق شده
[ویرایش]برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین