اکل
فارسی[ویرایش]
گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عربی
آوایش[ویرایش]
- /اَکل/
مصدر متعدی[ویرایش]
اکل
- خوردن.
- اکل ممکن است در زبان معیار باستان به دو بخش اَک - ائل قابل تجزیه باشد؛ و مفهوم کلی از آن ایل کاشنده، احتمالا اشتغال به کِشت و کار بوده است، مانند اَکِد.
واژه‌های مشتق شده[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن