اکل

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• آکل

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اَکل/

مصدر متعدی

اکل

1. خوردن.

   اکل ممکن است در زبان معیار باستان به دو بخش اَک - ائل قابل تجزیه باشد؛ و مفهوم کلی از آن ایل کاشنده، احتمالا اشتغال به کِشت و کار بوده است، مانند اَکِد.

واژه‌های مشتق شده

• اکل میته، اکل از قفا، اکل و شرب

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن