آکله‌گرفته
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آکِلِه/گرفته/
اسم مرکب[ویرایش]
آکله‌گرفته
- (توهین‌آمیز): صفتی ناپسند که از روی خشم به کسی یا چیزی می‌دهند. نیز آکله.
- ورپریدهٔ آکله گرفته را هی بهش میگویم با این بچه‌های بی‌سروپا راه نرو. «شهری»
- ساخت صفت مفعولی در معنای صفت فاعلی.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن