آکل‌و‌مأکول
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- عربی
آوایش
[ویرایش]- /آکلُ/مأکول/
اسم مرکب
[ویرایش]
آکل‌و‌مأکول
- خورنده و خورده شده.
- آن را دنیای آکل و مأکول گفته‌اند. «جمال‌زاده»
- بحثی در کلام اسلامی مربوط به معاد جسمانی و شبهه در آن، مثلاً هرگاه انسانی بوسیله حیوانی خورده شود، حشر او در قیامت به چه شکلی خواهد بود.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن