آکوستیکی
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آکُسْ/تیکی/
صفت نسبی[ویرایش]
آکوستیکی
- (فیزیک): منسوب به آکوستیک، مربوط به آکوستیک.
- (حوزه فیزیک): مربوط به صوت یا ناشی از صوت متـ . صوتی.
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن
«آکوستیکی» هم‌ارزِ «acoustic»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر پنجم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۷۶-۴