آینه‌سکندر

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آئینِه/سِکَندَر/

اسم مرکب

آیینه سکندر

1. آیینه‌ای که ارسطو برای اسکندر ساخت و آن را بالای مناره اسکندریه نصب کرده بودند.

   آئینه سکندر جام جم است بنگر/ تا بر تو عرضه دارد احوال مُلک دارا حافظ

منابع

• فرهنگ لغت معین